Blog
Kudüs Tepeleri’nde Roma dönemi nekromansi kanıtları; yağ lambaları, mızrak uçları ve kafatasları
Tarikat üyelerinin Te’omim Mağarası’nı bazıları insan kurbanlarını içeren ritüel törenler için kullandıklarına inanıyorlar.
www.arkeonews.com
Kudüs Tepeleri’ndeki Te’omim Mağarası, bir zamanlar insanların gelecek hakkında bilgi edinme umuduyla ölülerle iletişim kurduğu yer olarak hizmet etmiş olabilir.
Te’omim Mağarası’nda, 2010 ve 2016 yılları arasında yapılan kazılarda, Roma yağ lambaları, silahlar, çanak çömlek parçaları ve derin yarıkların içine gizlenmiş insan kafataslarından oluşan büyük bir koleksiyon bulundu.
Bu sıra dışı eser koleksiyonu, bir çift İsrailli arkeoloğu,MS ikinci ve dördüncü yüzyıllar arasında veya Geç Roma döneminde bölgede ezoterik bir dini kültün var olduğuna ikna etti.
Tarikat üyelerinin Te’omim Mağarası’nı bazıları insan kurbanlarını içeren ritüel törenler için kullandıklarına inanıyorlar.
Mağara, araştırmacılar tarafından olası bir “yeraltı dünyasına açılan portal” olarak tanımlanmaktadır.
Harvard Theological Review’da yayınlanan yeni bir makalede, İsrail Eski Eserler Kurumu’ndan (IAA) arkeologlar Eitan Klein ve Bar-Ilan Üniversitesi’nden Boaz Zissu, mağarada yapılan keşifleri analiz ederek, Te’omim’in “gizli ayinlere” ev sahipliği yapmış olabileceğini öne sürüyor.
Mağarada bulunan yağ lambaları ve insan kafatasları, çalışmaya göre eski büyülü uygulamalar ve ritüel eylemler için kullanıldı. Fotoğraf: B. Zissu/ Te’omim Cave Archaeological Project
Ölüm perdesini delmek ve yaşayan insanların ölülerle iletişim kurmasını sağlamak için kafataslarının ve diğer güçlü nesnelerin kullanılması, eski zamanlarda yaygın bir büyücülük veya kehanet biçimiydi.
Araştırmacılar, bu ayinlerin sıklıkla mezarlarda veya mezar mağaralarında meydana gelmesine rağmen, zaman zaman “ölülerin kahini” olarak da bilinen nekyomanteion’da (veya nekromanteion) meydana geldiğini belirtiyorlar. Bu tapınaklar genellikle su kaynaklarının yakınında veya yeraltı dünyasına potansiyel girişler olduğu düşünülen mağaralarda bulundu.
Şaşırtıcı bir şekilde, on dokuzuncu yüzyıldan kalma Te’omim’in erken arkeolojik açıklamaları, yerlilerin hala mağaranın kaynak suyuna iyileştirici güçler atfettiğini ortaya koymaktadır.
Araştırmacılar, mağaranın içindeki köşelerde ve kıvrımlarda saklanan Roma dönemi eşyalarını ortaya çıkardılar; bunların çoğu ölülerle iletişim kurmak için kullanılmış olabilir. Araştırmacılar için ana sinyallerden biri, mağara sisteminin her yerine sistematik olarak yerleştirilmiş 120’den fazla korunmuş yağ lambasının keşfiydi.
Yazarlar, “Lambaların bu gizli, ulaşılması zor yarıkların derinliklerine itildiği ve gömüldüğü gerçeği, karanlık mağarayı aydınlatmanın tek amaçları olmadığını gösteriyor” dedi. Bunun yerine, lambaların “kült bir faaliyetin parçası olarak” kullanıldığına inanıyorlar.
“Kehanet için yağ lambalarının kullanımı … klasik dönemlerde son derece yaygındı” denildi.
“Lambanın arkasındaki peygamberlik gücünün bir ruh veya ruhlar, hatta bazı durumlarda tanrılar veya şeytanlar olduğuna inanılıyordu.” Lambaların alevlerinden mesajlar gelirdi. “Yağ lambaları vasıtasıyla kehanet, alevin yarattığı şekilleri izleyerek ve yorumlayarak yapıldı.”
“Bazı yarıklar, daha önceki dönemlere ait silahlar ve çanak çömlek kaplarıyla karıştırılmış veya insan kafataslarına yerleştirilmiş yağ lambası grupları içeriyordu” diye yazıyor çalışma yazarları.
Çalışma, silahların kehanet için mağaraya girenlere yakın tutulduğunu açıklıyor. “Öncelikle inanlıyı kötü ruhlardan korumak ve yaratılan belirli ruha yapılan tekliflerin diğer ruhlar tarafından ele geçirilmemesini sağlamak için hizmet ettiler.”
Kötü ruhların metalden, özellikle demir ve bronzdan korktuğuna inanılıyordu. Bu nedenle, kılıç veya hançer gibi metal bir silahı yakınınızda tutmak, sizi kötü ruhlardan bir şekilde koruyacaktır.
Ayrıca mağara sisteminde birden fazla insan kafatası bulundu. Çalışma, “Buluntuların arkeolojik bağlamı ve mağara içindeki konumları nedeniyle, kafataslarının sihir ritüelinin bir parçası olarak yağ lambalarıyla birlikte yerleştirildiğini varsayıyoruz” diyor.
İnsan kafataslarının kesin amacını belirlemek elbette zor olsa da, çalışma, eski Roma İmparatorluğu’nda bulunan ve “nekromansi törenleri ve ölülerle iletişim” için kullanılan kafataslarına benzer şekilde kullanıldıklarını öne sürüyor.
https://doi.org/10.1017/S0017816023000214
By Leman Altuntaş
Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >