Blog
247 milyon yıllık Sürüngen, Derinin evrimine dair bilinenleri altüst etti
Günümüzde kuzey Fransa topraklarında kalan bölgede, 247 milyon yıl önce Mirasaura adı verilen küçük bir sürüngen yaşıyordu.
www.arkeolojikhaber.com
Triyas döneminde yaşamış bir sürüngen, tüy benzeri deri yapılarının sadece dinozorlara özgü olmadığını ortaya koydu. 247 milyon yıllık fosil, kuş tüylerinden bağımsız olarak evrimleşen karmaşık deri uzantılarına sahip. Mirasaura fosili ile ortaya çıkan keşif, pulların evrimsel süreçte tüylerle birlikte gelişmiş olabileceğini gösteriyor. Bu bulgu, kuşların kökenine dair yerleşik evrim teorilerinde önemli bir revizyon ihtiyacını gündeme getiriyor.
Günümüzde kuzey Fransa topraklarında kalan bölgede, 247 milyon yıl önce Mirasaura adı verilen küçük bir sürüngen yaşıyordu. Dev eğrelti otları ve benzeri bitkilerin arasından tırmanarak böcekleri avlayarak beslenen .Mirasaura'nın sırtında, tüylere benzeyen ama tüy olmayan bir sorguç vardı.tüy, pul ve saç dokusu olmayan, sorgucun derinin bir uzantısı olduğu tespit edildi ki bu tespit sürüngenlerin evrim sürecinin öenmli bir bölümünü yeniden sorgulattı.
Nature dergisinde yayımlanan çığır açıcı bir çalışma, Mirasaura grauvogeli adlı Triyas dönemine ait bir sürüngenin, kuş tüylerine benzeyen ancak onlarla akraba olmayan karmaşık deri uzantıları taşıdığını ortaya koydu. Bu keşif, tüy ve kıl gibi yapıların yalnızca kuşların ve memelilerin atalarında evrimleştiği görüşünü sarstı. Fransa’nın doğusundaki Grès à Voltzia Oluşumu’nda bulunan Mirasaura, modern sürüngenlerle yakın akraba olmayan, ağaçta yaşamaya adapte olmuş bir diyapsid. Fosil, deri uzantılarının evriminde "deneylerin" sanılandan çok daha eskiye dayandığını gösteriyor.
Mirasaura grauvogeli boyut açısından oldukça küçük bir sürüngen: kafası yaklaşık 1.7 cm, sırtındaki tepe kısmı ise yaklaşık 5 cm uzunluğunda. Bu bilgiler, türün boyutuna dair sağlam bir çerçeve sunuyor...
Sırtında Gizemli Bir "Tarak" Taşıyan Sürüngen
Mirasaura grauvogeli ("Grauvogel’in muhteşem sürüngeni"), iki iyi korunmuş iskelet ve 80’den fazla izole deri uzantısı fosiliyle tanımlandı. Hayvanın sırtında, 16-20 adet uzun, dallanmayan yapıdan oluşan bir "tarak" bulunuyordu. Bu yapılar (en büyüğü 153 mm) dar bir taban ve uca doğru genişleyen iki katmanlı bir "yaprak" yapısına sahipti. İlginç bir şekilde, uzantılarda korunan melanozomlar (pigment organelleri), geometri olarak kuş tüylerindekilere benzerken, memeli kılları veya sürüngen pullarından belirgin şekilde farklıydı.
Ancak bu yapılar tüylerdeki gibi dallanma (barbül) göstermiyordu. Bunun yerine, yüzeylerinde "kırışıklıklar" (rugae) olan sürekli bir yapıya sahiplerdi. Filogenetik analizler, Mirasaura’yı, tümüyle Triyas’a özgü bir grup olan Drepanosauromorpha içine yerleştirdi. En yakın akrabası, tartışmalı "prototüylere" sahip Longisquama idi. Bu da söz konusu yapıların kuşlardan bağımsız evrimleştiğini doğruladı.
Melanozomlar ve Evrimsel Paralellik: Sahte Tüyler
Elektron mikroskobu incelemeleri, Mirasaura’nın deri uzantılarındaki melanozomların şekil çeşitliliği açısından tüylerdekilerle örtüştüğünü, ancak memeli kılları veya sürüngen pullarıyla uyuşmadığını gösterdi. Bu farklılık önemli çünkü melanozom geometrisi, yapıların işlevi (kamuflej, parlaklık vb.) hakkında ipuçları veriyor. Ancak uzantıların dallanmaması ve kendine özgü yapısı, bunların tüylerle homolog (ortak kökenli) olmadığını kanıtlıyor.
Çalışmanın baş yazarı Dr. Stephan Spiekman’a göre, "Karmaşık deri yapılarının genetik ‘alet çantası’, memeliler ve sürüngenler ayrılmadan önce ortaya çıkmıştı. Doğa, kuşlar ve memelilerden çok önce bu yapıları deniyordu."
Triyas’ın "Silahlanma Yarışı" Yeniden Yazılıyor
Mirasaura’nın uzantıları muhtemelen görsel iletişim (eş çekme veya avcıyı şaşırtma) için kullanılıyordu. Zira yapılar yalnızca sırtta yoğunlaşmıştı ve hayvanın iri, öne bakan gözleriyle uyumluydu. Bu bulgu, karmaşık deri yapılarının yalnızca kuş/memeli atalarına özgü olmadığını gösteriyor. Drepanosauromorflar, Jura dönemine ulaşamadan yok olsa da, Triyas’taki evrimsel çeşitliliğin önemli bir parçasıydı.
Araştırmacılar, Triyas’ı (252-201 milyon yıl önce) bir "evrim laboratuvarı" olarak nitelendiriyor. Kuşlar ve memeliler tüy/kılı vücut ısısını korumak için kullanırken, Mirasaura bambaşka bir yol izlemişti. Ekip üyesi Dr. Valentina Rossi, "Bunlar ‘başarısız tüyler’ değil, kendi başlarına işlevsel adaptasyonlardı" diyor.
Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >