Yeni bir araþtýrma arkeolojik ve tarihi kaynaklarda, antik Yunanlýlarýn “yaþayan ölü” ya da hayaletlere – yani öldükten sonra ne ölü ne de diri bir durumda geri gelen ve geceleri insanlara zarar vermek için mezardan çýkan insanlara- inandýðý teorisini destekleyen kanýtlarý araþtýrýyor. Sicilya’daki bir antik mezarlýkta, üstüne amfora parçalarý ve taþlar konulmuþ iki farklý gömüt bu teoriyi destekleyen kanýtlardan.

Pittsburgh Üniversitesi’nden Carrie Sulosky Weaver, özellikle güneydoðu Sicilya’daki antik Yunan sahil kasabasý Kamarina yakýnýndaki mezarlýktan gelen buluntu ve  bulgulara odaklanýyor. Passo Marinaro olarak bilinen mezarlýk MÖ 5. ila MÖ 3. yüzyýl arasýnda bir klasik dönem nekropolü olarak kullanýldý. Alanda yaklaþýk 2,905 mezarlýk kazýldý. Bunlarýn yarýsýndan çoðunda piþmiþ topraktan vazolar, figürinler ve metal sikkeler gibi mezar hediyeleri bulundu.

Mezar 693’ün çizimi. Çizim: D. Weiss, G. Di Stefano’s kazý günlüklerinden.

Mezarlýkta iki gömüt ise diðerlerinden oldukça farklýydý. Mezar 653 ismi verilen ilk mezarda cinsiyeti bilinmeyen fakat hayatý boyunca gýdasýzlýk ve hastalýktan muzdarip olmuþ birini barýndýrýyordu. “Mezar 653’le ilgili olaðandýþý olan, bireyin baþýnýn ve ayaklarýnýn tamamen büyük amfora parçalarýyla kaplanmýþ olmasýydý” diyor Weaver. “Mezar 653’te bulunan aðýr amfora parçalarý muhtemelen bu insaný mezara sýkýþtýrýp kapamak ve görmesini ya da mezardan çýkmasýný engellemeye yönelikti.”

Mezar 693 adý verilen ikinci bir mezarda 8 ve 13 yaþlarý arasýnda bir çocuðun kalýntýlarý bulunuyordu. Cinsiyeti bilinmeyen bu iskelet, vücudunun üzerine beþ büyük taþ konularak gömülmüþtü. Weaver “Amfora parçalarýnda olduðu gibi, bu taþlar da bu bireyi mezara hapsetmek için konulmuþ görünüyor” diyor.

Weaver, Akdeniz dünyasýndan Neolitikten MÖ 19. yüzyýla kadar tarihlenen arkeolojik ve antik yazýlý kaynaklarý kullanarak Kamarina gömütlerinin olasý “hayaletler” olabileceði teorisine destekliyor.

Passo Marinaro’dan tipik bir bükülmüþ gömüt. Görsel: Carrie L. Sulosky Weaver, Regional Museum of Kamarina.

“Kamarina’daki Mezar 653 ve 693 sakinlerinin niye mezarlarýna hapsedildiðine dair iskeletlerde ve mezar konteksinde bir iþaret olmasa da, gördükleri özel muamele, Yunan Sicilya’sýnda nekrofobik (ölüden korkan) inanýþlar ve uygulamalar olduðunu gösteriyor” diyor Weaver.

“Fakat bu gelenekler hakkýnda bilgimiz zayýf ve cevapladýklarýmýzdan daha fazla sorumuz var. Gelecekte diðer örneklerin araþtýrýlmasý, bu alýþýlmadýk geleneðe ýþýk tutacak ve antik Yunan dünyasýnda nekfrofobinin daha eksiksiz bir resmini sunacak.” (nekrofobi: ölüm ve ölülere karþý duyulan mantýksýz ve oransýz korku)-Popular Archaeology-aRKEOFÝLÝ.COM