Blog

Kas16

Ekvador’da Kafatası Kasklarıyla Gömülmüş Bebekler Bulundu

Kategori: Arkeoloji ve Sanat Haberleri  |  Yorum: 0 yorum

etiketler  bebekEkvadorkafatasıölü gömmeritüel



Ekvador’da Kafatası Kasklarıyla Gömülmüş Bebekler Bulundu

Ekvador’daki 2100 yıllık mezarlarda, kafalarına başka çocukların kafatasları geçirilmiş bebek iskeletleri bulundu.

Başına kafatasından yapılmış bir “kask” geçirilen bebek iskeleti. C: Sara Juengst

İnsan kafası pek çok Güney Amerika kültüründe güçlü bir sembol olmasına rağmen, Ekvador’da bir bölgede çalışan arkeologlar, diğer çocukların kafataslarından yapılmış “kasklarla” gömülen iki bebek bulduklarında oldukça şaşırdı.

MÖ 100 civarında, Salango’daki ritüel kompleksi, Guangala adında bir ana kültür tarafından eğlence platformu olarak kullanılan bir yerdi. 2014-2016 yılları arasında yapılan kazılarda, küçük eserler, deniz kabukları ve taş ata figürinleriyle gömülü 11 kişi belirlendi. Daha da ilginç olarak, iki bebeğin kafasını örten ve başka kafataslarından yapılmış kasklar bulundu.

Bu iskeletlerden biri, öldüğü zaman yaklaşık 18 aylık olan bir bebekti. Araştırmacılar iskeletin görüntüsünü şöyle açıklıyor: “İkinci bir çocuğun şekillendirilmiş kafatası, ilk çocuğun başının etrafına kask benzeri bir şekilde yerleştirilmiş. Öyle ki, ilk çocuğun yüzü, ikincisinin kafatasının tepesinden dışarı bakıyor.” Bu bebeğin ‘kaskı’, 4-12 yaşları arasında başka bir çocuğun kafatasından yapılmıştı.

Kafasında ‘kask’ bulunan bir diğer bebek ise öldüğünde yalnızca 6-9 aylıktı. Bu bebeğin kaskı, 2 ila 12 yaşlarında bir çocuğun kafatasından yapılmıştı.

Her iki mezarı da inceleyen arkeologlar, birincil iskeletlerle kafatası kaskları arasında çok az boşluk bulunduğunu fark ettiler. Bu da birincil kişinin ve ek kafatasının aynı anda gömüldüğüne işaret ediyor.

Onları gömen kişiler, onları onurlandırmak için belki de özel insanlar eşliğinde, özel bir yerde fazladan zaman harcadılar ve mezarla ilgilendiler. C: Sara Juengst

Vücutlarından ayrılmış kafatasları genellikle Güney Amerika’daki antik mezarlıklarda bulunabiliyor ve bunlar tipik olarak savaş kurbanı veya putlaştırılmış yetişkin atalar olabiliyor.

Ancak çocukların ayrılmış kafatasları arkeologlar tarafından çok daha az bulunuyor. Dolayısıyla araştırmacılar, Salango’daki bu olağandışı veya sembolik ölü gömme biçiminin, “vahşi” ruhların korunmasını sağlama girişimini temsil edebileceğini öne sürüyorlar.

Bebeklerin yanlarında bulunan taştan yapılmış ata figürinleri, muhtemelen kafalarını daha da güçlendiriyor olmalıydı, bu da erken ölmüş kişiler için koruyucu önlemler sağlıyordu.

Juengst, “Bulduğumuzdan beri hâlâ şoktayız. Eşi görülmemiş bir şey olmasının yanısıra hala çok fazla soru var.” diyor.

Juengst, devam etmekte olan DNA ve izotop analizlerinin çocukların kim olduğunu ve kafatasları kaskları olan kişilerle ilişkili olup olmadıklarını anlamada yeni bilgilere katkıda bulunacağını umuyor.

“Fazladan kafatasları ile ilgili birçok olasılık var. Potansiyel olarak düzenlenmiş ata kafatasları olmaları, ölümde olduğu gibi hayatta da kafatası takma düşüncesi… Üzerinde çalışacağımız birçok fikir var.”

Biyoarkeolog Sara Becker, bu ölü gömme uygulamasına “oldukça şaşırtıcı – Andlarda başka hiçbir yerde böyle bir şey duymadım.” diyor.

“Bunlar, tarımsal üretkenliğe yardımcı olması beklenen kafaların sandıklara gömüldüğü başka yerlerdeki uygulamaları düşündürüyor. Bunun yeniden doğuşla ilgisi olup olmadığını ve bu çocukların bunun önemli sembolleri olup olamayacaklarını merak ediyorum.”

Antik çocuk mezarları konusunda uzman olan Sîan Halcrow, bu yeni araştırmada çocukların vücudundaki hastalık delillerini etkileyici bulduğunu söylüyor. Halcrow, kask olarak kullanılan bireylerin yanı sıra her iki birincil bebeğin kemiklerinde de anemi kanıtı bulunduğuna işaret ediyor.

Araştırmacılar, bu hastalığın bölge ve zaman için sıradışı olduğunu belirtiyor ancak Halcrow, bu durumun bölgedeki bebek hastalıkları çalışmalarına ilgi eksikliği ve bu yaş grubundaki hastalığın tanımlanması için yöntemlerin yeni geliştirilmesinden kaynaklandığını söylüyor.

Çocukların iskeletlerinin daha ileri analizleri, Güney Amerika’nın biyolojik arkeolojisinde devam eden bir araştırma konusu.

Ekvador’daki bu ilginç ölü gömme uygulaması, çocukların kafataslarının şekillendirildiği eski And kültürleri bağlamında bile tuhaf görünebilir.

Juengst, “Genç bebeklerin ölümüyle başa çıkmak her zaman duygusaldır, ancak bu durumda, onları onurlandırmak için belki de özel insanlar eşliğinde özel bir yerde, fazladan zaman harcamak ve özen göstermek garip bir şekilde rahatlatıcıydı.” diyor.


Forbes. 13 Kasım 2019.

Makale: Sara L. Juengst, Richard Lunniss, Abigail Bythell and Juan José Ortiz Aguilu. 2019. Unique Infant Mortuary Ritual at Salango, Ecuador, 100 BC. Latin American Antiquity.

www.arkeofili.com

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >

Yazıya Yorum Ekleyin

* Takma ad kullanabilirsiniz

* Yorumunuzda görülmeyecektir

 Evet   Hayır* Her defasında yeniden girmemeniz için