Blog

Homo neanderthalensis yetişkin erkek. John Gurche tarafından yapılan ve Shanidar 1’e dayanan rekonstrüksiyon. C: Chip Clark

Daha önceki araştırmalar, modern insanın genomunda, Neandertal DNA’sının izlerinin bulunduğunu ortaya koydu. Şimdi ise tarih öncesi kafataslarının yüz yapısını değerlendiren bir çalışma, yeni bilgiler sunuyor ve bu melezleşmenin çoğunun Yakın Doğu’da – Kuzey Afrika’dan Irak’a kadar uzanan bölgede – gerçekleştiği hipotezini destekliyor.

Çalışmanın ortak yazarı ve Duke Üniversitesi’nde evrimsel antropoloji profesörü Steven Churchill, “Antik DNA, insan evrimi hakkındaki düşüncelerimizde bir devrime neden oldu.” diyor.

“Evrimi genellikle bir ağacın dalları olarak düşünürüz ve araştırmacılar şimdiye kadar Homo sapiens’e giden yolu bulmaya çalışmak için çok zaman harcadı. Ancak şimdi bunun bir ağaç olmadığını anlamaya başlıyoruz – daha çok bir dizi noktada birleşen ve birbirinden ayrılan bir dizi akışa benziyor.”

Araştırmanın ilgili yazarı ve Kuzey Carolina Eyalet Üniversitesi’nde biyolojik bilimler profesörü olan Ann Ross, “Buradaki çalışmalarımız bize bu akışların nerede bir araya geldiğine dair daha derin bir anlayış sağlıyor.” diyor.

Churchill, “Resim gerçekten karmaşık” diyor. “Çiftleşme olduğunu biliyoruz. Modern Asya popülasyonları, modern Avrupa popülasyonlarından daha fazla Neandertal DNA’sına sahip gibi görünüyor, bu garip çünkü Neandertaller şu anda Avrupa olan yerde yaşıyordu.”

“Bu, tarih öncesi atalarımızın Afrika’yı terk ederken, ancak Asya’ya yayılmadan önce Neandertallerin modern insanlarla çiftleştiğini ileri sürüyor. Bu çalışmayla amacımız, tarih öncesi insanların ve Neandertallerin yüz yapılarını değerlendirerek buna ek olarak ne gibi ışık tutabileceğimizi görmekti.”

Ross, “Yüz morfolojisini değerlendirerek, popülasyonların zaman içinde nasıl hareket ettiğini ve etkileşime girdiğini takip edebiliriz” diye açıklıyor. “Ve kanıtlar bize Yakın Doğu’nun hem coğrafi olarak hem de insan evrimi bağlamında önemli bir kavşak olduğunu gösteriyor.”

Bu çalışma için araştırmacılar, yayınlanmış literatürden yüz morfolojisi hakkında veri topladılar. Bu, 13 Neandertal, 233 tarih öncesi Homo sapiens ve 83 modern insanı içeren bir veri seti ile sonuçlandı.

Araştırmacılar, tekrarlanabilir olan standart yüz ölçümlerine odaklandı ve bu ölçümleri temel yüz yapılarının boyutunu ve şeklini değerlendirmek için kullandı. Bu, daha sonra araştırmacıların, belirli bir insan popülasyonunun Neandertal popülasyonlarıyla melezleşme olasılığının olup olmadığını ve bu olası melezleşmenin kapsamını belirlemek için derinlemesine bir analiz yapmalarına izin verdi.

Churchill, “Neandertallerin büyük yüzleri vardı” diyor. “Ancak büyüklük tek başına bir insan popülasyonu ile Neandertal popülasyonları arasında herhangi bir genetik bağlantı kurmuyor. Buradaki çalışmamız, yüz yapılarının daha sağlam bir analizini içeriyordu.”

Araştırmacılar ayrıca, Neandertal ve insan popülasyonları arasında kurdukları bağlantıların diğer faktörlerden ziyade çiftleşmenin sonucu olma olasılığını belirlemek için insan yüz özelliklerindeki değişikliklerle ilişkili çevresel değişkenleri de hesaba kattı.

Ross, “Odaklandığımız yüz özelliklerinin iklimden güçlü bir şekilde etkilenmediğini bulduk, bu da olası genetik etkileri tanımlamayı kolaylaştırdı.” diyor.

“Ayrıca yüz şeklinin, Neandertal çiftleşmesinin zaman içinde insan popülasyonları üzerindeki etkisini izlemek için daha kullanışlı bir değişken olduğunu bulduk. Neandertaller insanlardan daha büyüktü. Zamanla, insan yüzlerinin boyutu, Neandertallerle çiftleştikten nesiller sonra küçüldü. Ancak bazı yüz özelliklerinin gerçek şekli, Neandertallerle çiftleşmenin kanıtlarını korudu.”

Churchill, “Bu bir keşif çalışmasıydı” diyor. “Ve dürüst olmak gerekirse, bu yaklaşımın gerçekten işe yarayacağından emin değildim – nispeten küçük bir örneklem büyüklüğümüz var ve yüz yapıları hakkında istediğimiz kadar veriye sahip değildik. Ama sonuçta, elde ettiğimiz sonuçlar gerçekten ilgi uyandırıcı.”

“Bu çalışmayı genişletmek için, 11.000 yıldan daha uzun bir süre önce Akdeniz’de, şimdi İsrail, Ürdün ve Suriye’de yaşamış Natufianlar gibi daha fazla insan popülasyonundan alınan ölçümleri dahil etmek istiyoruz.”

North Carolina State University. 23 Ağustos 2022.

Makale: Churchill, S. E., Keys, K., & Ross, A. H. (2022).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >