Blog
Ortaçað Erotikasýnýn ’50 Tonu’ Yeniden Keþfediliyor
| Kategori: Arkeoloji ve Sanat Haberleri | Yorum: 0 yorumOrtaçað Erotikasýnýn ’50 Tonu’ Yeniden Keþfediliyor
Modern yayýncýlar için bile çok müstehcen seks sahneleri içeren bir Ortaçað erotik ‘romanýnýn’ kayýp bir versiyonu keþfedildi.
Fransýz þiiri “Le Roman de la Rose” (Gülün Romantizmi), saray mensubu bir kiþinin, þiirin “gülü” olan bir kadýna yaptýðý flörtün hikayesini anlatýyor. Bu eser, o günlerin ‘Alacakaranlýk’ romaný gibiydi ve tekrar tekrar çoðaltýlan, kalabalýklar tarafýndan ilgiyle karþýlanan bir yapýttý.
Bristol Üniversitesi’nden yazýnýn yeni parçalarýný tanýmlayan Ortaçað uzmaný Marianne Ailes, “Le Roman de la Rose, o günlerde çok etkiliydi. Günümüze ulaþan el yazmalarý ve parçalarýn sayýsýndan ve diðer Ortaçað yazýlarýnda bu metne yapýlan referanslardan, bunun ne kadar popüler olduðunu biliyoruz.” diyor.
Yayýmlamak için çok ateþli
Ailes, 22.000 satýrlýk aþk hikayesinin her versiyonunun birbirinden biraz farklý olduðunu söylüyor. Yeni keþfedilen bu parçalarda tasvir edilen versiyon da bir istisna deðildi. Bu versiyon,Alacakaranlýk‘tan ziyade Grinin Elli Tonu‘na benzer, modern baskýlarýndan çýkarýlmýþ bir sahne içeriyordu.
(Antik Mýsýr Papirüsünde Erotik Baðlama Büyüsü Çýktý)
Bu sahnede anlatýcý, cinsel bir karþýlaþmayý ima etmek için bir hacýnýn kutsal emanetlerden önce kendisini takdim ettiði metaforunu kullanýyor. Anlatýcý, adamýn bastonunu “sert ve güçlü” olarak tanýmlýyor ve “onu o çukurlara sokmasýndan” bahsediyor. Anlatýcý ayný zamanda kendini “ibadet etme arzusu ile tüketilen iki adil sütun arasýnda çeviklik ve canlýlýk dolu” emanetin önünde diz çökmüþ olarak tanýmlýyor.
Bu imalar yüzyýllardýr þaþýrtýyor. 1900’de Ortaçað uzmaný F.S Ellis, þehvetli bölümü orijinali olan Fransýzca’da býraktý ve Ýngilizce’ye çevirmeyi reddetti. Bu kararý þöyle açýkladý “Bunu okuyacak olanlarýn, bu satýrlarý orijinal belirsizliðinde býrakmamý haklý bulacaklarýna inanýyorum.”
Ailes yaptýðý açýlamada, Fransýz yayýncý Livre de Poche tarafýndan üretilen þiirin standart modern baskýsýnda da bu satýrlardan bazýlarýnýn çýkarýlmýþ olduðunu söylüyor.
Ateþli ve Aðýr Tarih
“Le Roman de la Rose” iki yazar tarafýndan yazýldý ve 1280 yýlýnda tamamlandý. Yeni parçalar, Nicholas Vincent tarafýndan Worcester Kayýt Ofisinde keþfedilen Worcester Piskoposluðu arþivlerinde bulundu.
Ailes “El yazmasý parþömenler, diðer bazý kaðýtlar için ciltleme olarak kullanýlmýþtý ve bunlarýn özel þeyler olduklarý hemen belli oluyordu.” diyor.
Ýlk olarak geri dönüþtürülmüþ ciltler üzerindeki el yazýsý, içindeki kaðýtlardan çok daha eski görünüyordu. Ýkincisi ise Ailes, “La Roman de la Rose”de ünlü bir tabir fark etti “bel accueil”. Bu “hoþgeldin” anlamýna geliyor.
Ailes “Roman de la Rose, entellektüeller arasýnda kadýnlarýn statüsü hakkýnda geç Ortaçað tartýþmasýnýn merkezindeydi. Bu nedenle bu belirli sayfalarýn orijinal ciltlerinden çýkarýlmalarý ve geri dönüþtürülmeleri bu sahnelerden rahatsýz olan biri tarafýndan yapýlmýþ olabilir.” diyor.
“Canterbury Masallarý” ile tanýnan müstehcen þair Geoffrey Chaucer, yazýlmasýndan yaklaþýk bir asýr sonra “Gülün Romantizmi”nin bir kýsmýnýn çevirisini tamamlamýþtý.
“El yazmasýnda bir metnin ikinci kopyasý hiçbir zaman ayný deðildi. Bu yüzden her yeni bulgu, yapboza bir baþka parça ekliyor. Bu metinlerin Ortaçað’da nasýl okunduðunu anlamamýza ve yeniden yorumlamamýza yardýmcý oluyor.”
Live Science. 9 Ekim 2019
Kaynak:Arkeofili.com
RSS
Bu yazý hakkýnda yorum bulunamamýþtýr. Ýlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >