Blog

Ağu24

En eski abalı memeliler uçuşun tarihine ışık tutuyor

Kategori: Arkeoloji ve Sanat Haberleri  |  Yorum: 0 yorum

etiketler  abalı memeliuçuşfosildiş



En eski abalı memeliler uçuşun tarihine ışık tutuyor

Keşfedilmiş en yaşlı abalı memeliler, yaşamın havaya çıkışı konusunda önemli bilgiler sunuyor.

Kartallar gibi yükselebildikleri söylenemez ancak Çin’de keşfedilen iki yeni tür en azından havadaki hayatın nasıl şekillendiğine örnek gösterilebilir. İkisi de yaklaşık 160 milyon yıl öncesine, memelilerin-hem mecazen hem de gerçekten- yerden kalktığı Jura Devrine tarihleniyor. Bu türlerin şimdiki süzülen memelilerle doğrudan bağları yok ancak süzülmek evrim tarihimiz boyunca birkaç kez ortaya çıkacak kadar avantajlı görünüyor.

Gel Benimle Süzül

Maiopatagium furculiferum ve Vilevolodon diplomylos, ağaçsıl yaşama adapte olmuş, küçük ve tüylü iki memeli türüydü. Fosilleri o kadar iyi korunmuştu ki, paleontologlar, uçan kuskus ve uçan sincap türlerinin havada kalmasını sağlayan zarlara benzeyen deri ve kürk parçalarını gözlemleyebildiler. Uzun parmakları yarasalar gibi dallara asılabilmelerini sağlıyor ve patagium denilen süzülme zarları, yere değmeden ağaçtan ağaca hareket etmelerine imkan tanıyordu.

Etsel zarların yanısıra, Pekin Doğal Tarih Müzesi ve Şikago Üniversitesinden araştırmacılar, memelilerin süzülme kabiliyetleri üzerine ipuçları veren bir takım ek adaptasyonlar farkettiler. Kolları ve bacakları yükselmeyi maksimize edecek şekilde oranlanmış ve omuzları rüzgarı yakalamaya yardım edecek serbestlikte hareket kabiliyetine sahipti. Çalışmalarının sonuçları Nature dergisinde yayınlandı.

Dişlerine bakarak, araştırmacılar iki türün de şimdiki abalı türlerin çoğu gibi otçul olduğu kanaatine vardı. Araştırmacılar, uçma yönündeki gelişimlerinin, yiyecek olarak ağaçlara ve bitkilere olan güvenlerinin bir sonucu olduğunu söylüyorlar. Ormanda yaşayan her otçul tür, kayda değer miktarda zamanını ağaçlarda geçirir ve bütün avcıların bulunduğu aşağıdaki dünyaya inmek zorunda olmayanlar, çok daha iyi yaşarlar.

İki fosil de, soyu uzun zaman önce tükenmiş bir antik memeliler gurubuna ait. Onları bugünkü abalı memelilere bağlayan bir çizgi olmaması, memelilerin havasal becerilerinin tarih boyunca en az bir kez kaybolup tekrar ortaya çıktığını gösteriyor. Kuşları örnek gösterirsek, uçmanın güçlü bir avantaj olduğunu görürüz. Kısa süreli olarak havada kalma becerisine sahip yaratıklar bile daha az enerji ile daha hızlı hareket edebilirler ve potansiyel avcılarına üstünlük sağlayabilirler. Üstelik sadece memeliler de değil, birçok kurbağa türü ve hatta bazı balıklar dahi -kanıtlanmış bir şekilde birden fazla kez-  süzülme kabiliyeti kazanmışlardır.

Çeviren: Oğuzhan Zengin

Kaynak: discovermagazine.com  / http://www.evrimselantropoloji.org/abali-memeliler-ucusun/

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >

Yazıya Yorum Ekleyin

* Takma ad kullanabilirsiniz

* Yorumunuzda görülmeyecektir

 Evet   Hayır* Her defasında yeniden girmemeniz için