Paleolitik kadının neye benzediğinin dijital bir tahmini. C: Cicero Moraes/Jiri Sindelar/Karel Drbal

1881’de arkeologlar, günümüzde Çek Cumhuriyeti’ndeki Mladeč köyünde bir mağaraya gömülü bir insanın kafatasını ortaya çıkardılar. O zaman, araştırmacılar kafatasını yaklaşık 31.000 yıl öncesine tarihlendirdi ve bireyi erkek olarak sınıflandırdı.

Ancak yeni bir çalışmaya göre, bu insanının cinsiyeti hakkında yanıldılar.

Şimdi, 140 yıldan uzun bir süre sonra, araştırmacılar bu hatayı düzelterek, Mladeč 1 olarak adlandırılan kafatasının, Üst Paleolitik dönemin bir parçası olan Aurignacian döneminde (kabaca 43.000 ila 26.000 yıl önce) yaşayan 17 yaşındaki bir kadına ait olduğunu ortaya çıkardılar.

Ekip bulgularını, bilim insanlarının “Avrupa’da bulunan en eski Homo sapienslerden birinin” cinsiyetini nasıl yeniden sınıflandırdığını ayrıntılarıyla anlatan “The Forensic Facial Approach to the Skull Mladeč 1” adlı yeni bir çevrimiçi kitabın parçası olarak yayınladı.

Bir grafik uzmanı ve kitabın ortak yazarlarından biri olan Cicero Moraes, “Kafatası tek tek incelendiğinde, özellikler bir erkeğe işaret ediyordu. Ancak daha sonraki çalışmalar, kafatasını bölgede bulunan diğerleriyle karşılaştırdığında, kanıtlar bir kadına işaret etti.” diyor.

19. yüzyıl arkeolojik kazılarından toplanan bilgilerin yanı sıra 1930’larda araştırmacılar tarafından gerçekleştirilen ve teknoloji eksikliği nedeniyle sınırlı olan adli yüz rekonstrüksiyonlarını kullanarak, Moraes ve ortak yazarlar, kafatasının sayısallaştırılmış bir yaklaşımını oluşturmak için BT (bilgisayarlı tomografi) taramalarını kullandılar.

Araştırmacılar, yüz yaklaşımını oluşturmak için yumuşak doku ve kemik yapılarının sınırlarına karşılık gelen çizgilerin bir projeksiyonunu kullandılar. C: Cicero Moraes/Jiri Sindelar/Karel Drbal

Mandibula’nın (alt çene) eksik olması nedeniyle Moraes, bu bireyin neye benzeyebileceği konusundaki boşlukları doldurmaya yardımcı olmak için günümüz insan çenelerinin mevcut verilerine baktı.

Moraes, “Kafatasını yeniden yapılandırmamız gerekiyordu ve bunun için modern insanların yaklaşık 200 BT taramasından ve Avrupalılar, Afrikalılar ve Asyalılar dahil olmak üzere farklı nüfus gruplarına ait arkeolojik kazılardan elde edilen ortalama ve projeksiyonların istatistiksel verilerini kullandık. Bu, insan yüzünün eksik bölgelerini yansıtmamıza izin verdi.” diyor.

Moraes, kafatasının tam bir dijital görüntüsüne sahip olduklarında, “üzerine yayılmış bir dizi yumuşak doku kalınlığı belirteci” kullandığını söylüyor. “Bu belirteçler kabaca yüzün bazı bölgelerindeki derinin sınırlarını söyler. Bu belirteçler, canlı bireylerden elde edilen istatistiksel verilerden gelse de, yüzün tamamını kapsamaz ve örneğin burun, ağız ve gözlerin büyüklüğünü bildirmez.”

Verileri tamamlamaya yardımcı olmak için, araştırmacılar canlı deneklerin BT taramalarını içe aktardı ve BT taramasından kemikleri ve yumuşak dokuyu yaklaştırılan yüze uyacak şekilde deforme etti. “Mladeč 1 fosili için, biri erkek diğeri kadın olan iki BT taramasını deforme ettik ve ikisi çok benzer bir sonuca yaklaştı.”

Kitap için Moraes, bireyin neye benzeyebileceğine dair iki dijital yaklaşım yarattı. Ancak konu kişinin yüz ifadesine geldiğinde temkinli davrandı.

“Eserleri uzmanlara sunmaya alıştığımız için, gelenekle nötr bir yüz yaratmayı seçtik. Şimdi eğilim, eserlere iki yaklaşım sunmak olacak, biri daha bilimsel ve gri tonlamalı, gözleri kapalı ve saçsız, diğeri ise daha öznel, kürklü ve saçlı renkli bir yüz oluşturduğumuz.”

Kafatasına ek olarak, orijinal kazı sırasında Paleolitik mezar alanında bulunan diğer öğeler arasında taş eserler, kemik uçları ve birkaç diş vardı. Ancak oraya gömülen genç kadın hakkında çok az şey biliniyor.

Live Science. 28 Eylül 2022.

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >