Blog

Þžu24

Dünyadaki Son Mamutlar Baþarýsýz DNA’ya Sahipti

 |  Kategori: Arkeoloji ve Sanat Haberleri  |  Yorum: 0 yorum

etiketler  GenetikMamutSibiryaVrangelYokoluþ

Dünyadaki Son Mamutlar Baþarýsýz DNA’ya Sahipti

Sibirya’da 4.000 yýl öncesine kadar yaþayan cüce yünlü mamutlar, birçok genetik problemle boðuþuyordu.

Dünyadaki son yünlü mamutlar saðlýklý deðildi. C: Shutterstock

Yaklaþýk 4.000 yýl önceye kadar Sibirya’nýn Vrangel adasýnda yaþayan cüce yünlü mamutlar, þeker hastalýðý, geliþimsel kusurlar ve düþük sperm sayýsý risklerini artýran DNA gibi genetik sorunlarla boðuþuyordu.

Araþtýrmacýlar bu mamutlarýn çiçeklerin kokusunu bile alamadýðýný belirtiyor.

Çalýþmanýn baþ yazarý Vincent Lynch, “Daha önce Vrangel adasýna hiç gitmedim ancak bahar zamanýnda orada yaþayan insanlar tarafýndan tamamen çiçekle kaplý olduðu söylendi.” diyor ve ekliyor, “Bu mamutlar muhtemelen bunlarýn hiçbirinin kokusunu alamýyordu.”

Vrangel adasý biraz tuhaf bir yer. Yünlü mamutlarýn büyük çoðunluðu geç buzul çaðý sonunda, yaklaþýk olarak 10.500 yýl önce yok oldu. Ancak deniz seviyesinin yükselmesinden dolayý bir yünlü mamut popülasyonu Vrangel adasýnda kaldý ve yaklaþýk olarak 3.700 yýl öncesinde, orada yok olana kadar yaþamaya devam ettiler. Yeni araþtýrmaya göre bu popülasyon, o kadar izole kalmýþ ve o kadar küçüktü ki, genetik çeþitliliði çok azdý.

Genetik çeþitlilik olmadan, bu yünlü mamutlar çiftleþtikçe muhtemelen zararlý genetik mutasyonlar birikecekti. Bunun ise mamutlarýn yok olmasýnda büyük payý olabilir.

Hemen hemen diðer bütün mamutlarýn nesli yaklaþýk olarak 10.500 yýl önce, geç buzul çaðý sonunda tükenirken, bu türün cüce popülasyonu yaklaþýk olarak 3.700 yýl öncesine kadar varlýðýný sürdürdü. C: Rebecca Farnham-Bufalo Üniversitesi

Araþtýrmacýlar bu keþfi, bir Vrangel adasý mamutunun DNA’sýný, üç Asya fili ve anakara üzerinde geniþ popülasyonlar halinde yaþamýþ iki yünlü mamutun DNA’sýný karþýlaþtýrarak yaptý.

Lynch, “Daha önce birinin halihazýrda Vrangel mamutunun genomunu dizilediði için þanslýydýk. Biz sadece veri tabanýna girdik ve onu indirdik.” diyor.

Mamutlarýn ve fillerin genomlarýný karþýlaþtýrdýktan sonra araþtýrmacýlar Vrangel adasýnda eþsiz olan pek çok genetik mutasyon buldu. Ekibin bu genleri sentezleyen bir þirketi vardý; daha sonra, araþtýrmacýlar bu genleri petri kaplarýndaki fil hücrelerine attýlar. Bu deneyler araþtýrmacýlarýn, Vrangel adasý mamutlarýnýn genleri tarafýndan dýþa vurulan proteinlerin, örneðin fil hücrelerinde, doðru sinyaller göndererek, görevlerini uygun þekilde yerine getirip getirmediklerini analiz etmesine izin verdi.

Ekip, nörolojik geliþim, erkek doðurganlýðý, insülin iþareti ve koku hissi içeren genleri test etti. Özetle, Vrangel adasý mamutlarý çok saðlýklý deðildi. Araþtýrmacýlar bu genlerden hiçbirinin görevlerini uygun þekilde yerine getirmediklerini söylüyor. 

Bununla birlikte, bu çalýþma sadece bir Vrangel adasý mamutuna baktý. Dolayýsýyla bu mamutun arkadaþlarýnýn benzer genlere sahip olmamasý mümkündü. Ancak Lynch, “Bu kusurlara sahip tek birey olmasý muhtemel deðil.” diyor. 

Aslýnda Vrangel adasý mamutlarý vakasý, çok küçük ve böylece genetik çeþitliliði eksik olan bir popülasyonda neler olabileceði hakkýnda eðitici bir hikaye.


Live Science. 12 Þubat 2020.

Makale: Fry, E., Kim, S. K., Chigurapti, S., Mika, K. M., Ratan, A., Dammermann, A., … & Lynch, V. J. (2020). Functional architecture of deleterious genetic variants in the genome of a Wrangel Island mammoth. Genome Biology and Evolution.

https://arkeofili.com/

Bu yazý hakkýnda yorum bulunamamýþtýr. Ýlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >

Yazýya Yorum Ekleyin

* Takma ad kullanabilirsiniz

* Yorumunuzda görülmeyecektir

 Evet   Hayýr* Her defasýnda yeniden girmemeniz için