Scientific Reports’ta yayınlanan çalışmalarında, grup, antik mezar alanını oluşturmak için kullanılan taş hakkında daha fazla bilgi edinmek ve yapımında ahşap ve ipin nasıl kullanılacağını keşfetmek için yeni teknolojiyi kullandı.

Malaga’daki (Endülüs, İspanya) Antequera yakınlarında bulunan Menga, MÖ 3800 – 3600 yılları arasında inşa edilmiş üç dolmenden oluşan UNESCO Dünya Mirası listesinin bir parçasıdır.

Avrupa’nın en büyük megalitik yapılarından biridir ve dev kayalarla dolu bir tepenin üzerine inşa edilmiştir. Biri yaklaşık 150 ton ağırlığında olan devasa ortostatları veya dikey taşları ile ünlüdür.

 

Uzun yıllar boyunca, araştırmacılar, ilkel aletlere sahip olan eskilerin bu kadar büyük yapı taşlarını nasıl işleyebildikleri ve hareket ettirebildikleri sorusuyla uğraştılar. Cevabı bulmak için yeni bir çalışma tasarlandı.
Bilim insanları, eski inşaatçılar tarafından kullanılan taşların bileşimini dikkatlice incelediler. Bu, taş ocaklarının muhtemelen şantiyeye taşındıkları yerin belirlenmesini mümkün kıldı.

Dolmenin içi. Wikimedia Commons’ta Angel M. Felicísimo fotoğrafı

Araştırmacılar, petrografik ve stratigrafik analiz tekniklerini kullanarak, taşların çoğunun kalkarenitler olduğunu keşfettiler, “modern inşaat mühendisliğinde ‘yumuşak taşlar” olarak bilinenlerle karşılaştırılabilir, zayıf çimentolu bir tortul kaya. Petrolojik inceleme, Cerro de la Cruz’daki tortul fasiyes ile eşleşen beş farklı taş türü (kalsirüditler, kalkarenitler ve kalkerli breşler) tanımladı. Yaklaşık 1 km uzaklıkta bulunan kayalık bir çıkıntıdan çıkarıldılar.

Araştırmacılar makalelerinde, bu kadar büyük, masif ama kırılgan taşlardan bir dolmen taşımanın ve inşa etmenin dikkatli bir planlama ve çok karmaşık mühendislik çalışmaları gerektireceğini yazıyorlar. Bu özellikle kilit taşı, yani bir şekilde odanın üstüne yerleştirilmiş ve hala dolmenin çatısı olarak hizmet eden büyük kaya için geçerlidir.

Hesaplamalar, yaklaşık 150 ton ağırlığında olduğunu açıkça ortaya koydu. Bilim insanları, onu kaldırmanın ve kameranın üstüne yerleştirmenin iskele ve güçlü kablolar gerektireceğini söylüyor. Bu tür blokları zarar vermeden taşımak için, 5.700 yıl önce hayal etmesi zor olan çok düzgün yollar gerekli olacaktı.

 

 

(a) Menga ve Viera’nın yerini ve Cerro de la Cruz’daki muhtemel taş ocağı alanlarını gösteren DTM’deki tektonik birleşmenin jeolojik haritası. (b) Eklem gruplarının stereografik gösterimi. (c) Taş ocağı alanları #2 ve #3’te bulunan tektonik kırılmaya genel bakış. (d) Taş Ocağı #1’de gözlemlenen eklem grupları. (e) Taş Ocağı #1’de atılmış olası bir megalitik taş örneği. Kredi: Bilimsel Raporlar (2023).

Araştırma ekibi ayrıca, dolmenin kasıtlı olarak istenen yönü gösterecek şekilde yönlendirildiğini iddia ediyor. Özellikle, konumu yakındaki dağlara doğru yönlendirilir ve bu da kamera içinde karmaşık ışık desenlerine neden olur.

Ayrıca, eski mühendislerin odanın kenarları boyunca daha küçük taşların yerleştirilmesine izin veren bir yöntem geliştirdikleri sonucuna varıldı. Dolmenleri kanalizasyondan güvenilir bir şekilde korudukları ve erozyonu önledikleri varsayılmaktadır.

Çalışma, Cerro de la Cruz taş ocaklarının kökenini belirlemenin ve nakliye lojistiğini izlemenin yanı sıra, Menga’nın inşasına giden kapsamlı planlama, işgücü koordinasyonu, teknik uzmanlık ve hesaplamalara ışık tutuyor.

doi.org/10.1038/s41598-023-47423-y

Nature

Kapak Fotoğrafı: Spain.info

 

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >