Clovis halkı, saplara takmadan önce uçları yivliyorlardı.

Arkeologlar ve antropologlardan oluşan bir ekip, Kuzey Amerika’nın ilk popülasyonlarından biri olan Clovis insanlarının, Clovis uçları olarak adlandırılan uçlarını, mızrak uçlarından daha fazlası için kullanmış olabileceğine dair kanıtlar buldu. Bunları aynı zamanda öldürdükleri hayvanları kesmek için de kullanmış olabilirler.

Araştırmacılar, Clovis uçlarının ne kadar etkili performans gösterdiğini öğrenmek için bir grup avcıdan bu uçları kullanarak bir bizon kesmelerini istedi.

Önceki araştırmalar, Kuzey Amerika’nın bazı bölgelerinde MÖ 1.500 ila MÖ 10.800 yılları arasında bir Paleo-Amerika arkeolojik kültürünün var olduğunu göstermişti. Buna Clovis kültürü deniyor. Bu kültürün varlığının en çarpıcı kanıtı, benzersiz şekilde yivli uçlar olan Clovis uçları. Söz konusu uçların hem bıçak hem de mızrak ucu olarak kullanıldığı varsayılıyor. Bu yeni çalışmada araştırmacılar, bu uçların aynı zamanda ölü hayvanları kesmek için de kullanıldığına dair kanıtlar buldu.

 

 

Clovis yivli uçları Michael Wilson tarafından ahşap saplara takıldı. C: Metin İ. Eren

Araştırmacılar, Clovis uçlarının eti kesmek için kullanılıp kullanılamayacağını belirlemek amacıyla, öldürdüklerini avlayan ve tüketen, büyük hayvanları parçalama konusunda yetenekli olan, açık hava yaşam tarzı şirketi MeatEater’a bağlı beş modern avcıdan oluşan bir grup ile iletişime geçti.

Ekip, yetişkin bir bizonu doğal bir ortamda iki tür alet kullanarak kesmekle görevlendirildi. Bunlardan biri, elde tutulan büyük bir taş parçasıydı; diğeri ise ahşap bir sapa monte edilmiş bir Clovis ucuydu.

Araştırma ekibi, avcıların bizonu 3 saat 10 dakika içinde tamamen parçalayabildiklerini buldu. Ayrıca Clovis uçlarının, hayvan cesedini daha kolay işlemelerine olanak tanıdığı için taş yongadan daha verimli olduğunu kanıtladılar.

 

 

Metin I. Eren, Montana’daki tesiste taş aletleri basınçlı yongalama ile yeniden keskinleştiriyor (solda). Ayrıca yumuşak çekiç darbeli amaca uygun bir balta da üretti (sağda). C: Seth Morris

Ek olarak, avcılardan dördünün taş yongayı kullanırken kendilerini kestiğini, fakat hiçbirinin bunu Clovis uçarıyla yapmadığını ve bu durumun onları daha güvenli çalışmalarına olanak tanıdığını keşfettiler.

Araştırmacılar, Clovis uçlarını kasaplık için kullanmanın bir dezavantajının, bunların oldukça sık bilenmesi gerekmesi ve çok daha kolay kırılmaları olduğunu buldu. 

 

 

Metin Eren’in yonttuğu büyük el yongaları. C: Metin İ. Eren

Araştırma ekibi, Clovis halkının uçları, öldürdükleri hayvanları kesip biçmek de dahil olmak üzere birçok faaliyet için kullandıkları sonucuna varıyor.

Makale: Eren, M. I., Bebber, M. R., Mukusha, L., Wilson, M., Boehm, A. R., Buchanan, B., … & Meltzer, D. J. (2024). 

 

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >