Blog

Hayal edin: Biri yetiþkin ve biri genç olan iki aç teruzor (pterosaur), öðle yemeðinde lezzetli birer balýk yiyorlar. Balýklar bütün halde gýrtlaklarýndan aþaðý iniyor. Daha sonra, pullar ve diðer sindirilemeyen balýk parçalarý milimetre boyutunda topaklar halinde geri kusuldu.

Bilim insanlarý þimdi, teruzor yemeðinin, bilimsel olarak antiperistalsis olarak adlandýrýlan son bir kusma sürecini içerdiðine dair ilk fosilleþmiþ kanýtlara sahipler.

Araþtýrmacýlar, 199 milyon ila 146 milyon yýl önce þu anda Çin’de yaþamýþ bir teruzor türü olan Kunpengopterus sinensis’in iki örneðini incelerken, her bireyin yanýnda korunmuþ fosilleþmiþ balýk pullarý içeren bir gastrik topak buldular.

Teruzorlarýn bu yenmeyen parçalarý kusmasý sürpriz deðil. Uçan sürüngenlerin soy aðacý, baykuþ ve martý gibi günümüzde yaþayan kuþlardan, antik timsahlar ve kuþ olmayan dinozorlar gibi fosilleþmiþ kuzenlere kadar mide topaklarýný dýþarý atan türlerle dolu.

Ancak bu çalýþma, teruzor diyeti ve sindirimi hakkýnda çok az bilinen þeyi ortaya çýkarmaya yardýmcý oluyor. Bu türün üyelerinin en azýndan balýk yiyiciler olduðunu ortaya koyuyor. (Kunpengopterus cinsinin diðer muhtemelen aðaca týrmanan üyeleri, böceklerle beslenmiþ olabilir.)

Bulgu, ayný zamanda, modern kuþlar gibi, bu teruzorlarýn iki parçalý mideleri olduðunu gösteriyor: yiyeceði eritmek için asit salgýlayan bir parça ve sindirilemeyen parçalarý bir topak haline getirmek için kaslý bir kursak.

Araþtýrmacýlar, yetiþkinin yanýnda bulunan daha büyük topaktaki pullarýn boyutuna dayanarak, yediði balýðýn sahada bulunan çoðu balýk fosilinden çok daha büyük olduðunu belirtiyor. Bu durum, K. sinensis’in kýyýya vuran herhangi bir balýðý fýrsatçý bir þekilde yakalamak yerine, yakalayabileceði en büyük avý aktif olarak seçen bir avcý olabileceðini düþündürüyor.

Science News. 8 Þubat 2022.

Makale: Jiang, S., Wang, X., Zheng, X., Cheng, X., Wang, X., Wei, G., & Kellner, A. W. (2022).​

Bu yazý hakkýnda yorum bulunamamýþtýr. Ýlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >