Anachlysictis gracilis’in iskeletinin yakın zamanda keşfedilen kalıntılarla birlikte şeması. C: Fotoğraf ve tasarım: Daniella Carvalho ve Aldo Benites-Palomino.

Bulunan örnek, dinozorların neslinin tükenmesinden sonra, Senozoyik döneminde Güney Amerika’da yaşayan, Sparassodontlar olarak bilinen, soyu tükenmiş yırtıcı memeliler grubunun bir parçası olanAnachlysictis gracilistürüne ait.

Bu tür, yaklaşık 13 milyon yıl önce, paleontologlar arasında “La Venta” olarak bilinen, şu anki La Tatacoa çölünde, o zamanlar şimdiki Amazon’a benzer bir tropikal yağmur ormanı olan tropikal kuru ormanda yaşıyordu.

Bu bulgudan önce, kanguru, koala veya opossum gibi canlı keseli hayvanlarla akraba olan bu türe ait yalnızca bir çene kemiği parçası ve birkaç ek kalıntı bulunmuştu. Ortadan kaybolmadan önce A. gracilis, şu anda kıtada dolaşan pumalar, yaban kedileri, tilkiler, ayılar ve diğerleri gibi Güney Amerika’daki çok sayıda karasal etoburdan biriydi.

Arjantin Nivoloji, Buzul Bilimi ve Çevre Bilimleri Enstitüsü’nde çalışan ve kalıntıların analizine öncülük eden Dr. Catalina Suarez, “Bu keşif sayesinde bu büyüleyici tür hakkında yeni ayrıntılar öğrenebildik. Analizler, soyu tükenmiş bu yırtıcı hayvanların neye benzediğini ve milyonlarca yıl önce Neotropikal Güney Amerika’da nasıl yaşadıklarını anlamamızı sağladı.” diyor.

Güney Amerika kıtasındaki Thylacosmilidae familyasının üç türü: Anachlysictis gracilis (solda, yukarıda), Thylacosmilus atrox (sağda) ve Patagosmilus goini (solda, aşağıda). C: Jorge Blanco.

Suarez, A. gracilis hakkındaki araştırmalarına, stajyer ve doktora öncesi ve sonrası araştırmacı olarak çalıştığı Smithsonian Tropikal Araştırma Enstitüsü’ndeki paleontolog Carlos Jaramillo’nun laboratuvarında başladı. Kendisi artık, keseli hayvanlar ve onların A. gracilis fosilinin ait olduğu Thylacosmilidae familyası gibi soyu tükenmiş akrabalarını içeren bir grup olan metatherians konusunda uzman. Bu ailenin en tuhaf özelliği, kılıç şeklini andıran kavisli ve düzleşmiş köpek dişleri, bu nedenle genellikle “kılıç dişli keseli hayvanlar” olarak biliniyorlar.

Çalışmanın eş yazarı Dr. Javier Luque, “Araştırmamız, Kolombiya’daki bu ‘kılıç dişli keseli’ A. gracilis fosilinin, en yaygın olarak tanınan ‘kılıç dişli keseli hayvan’ olan Thylacosmilus ile yakından ilişkili olduğunu doğruluyor.” diyor.

“Her iki grup, Patagosmilus (bu ‘kılıç dişli keselilerden’ bir diğeri) ile birlikte, memeli hayat ağacında Thylacosmilidae olarak bilinen kendi ailelerini oluşturuyor. Bu aile, uzun ve muazzam kavisli ve kılıç şeklindeki üst dişleri ve çenenin ön kısmının, ‘kılıçların’ kılıfına benzeyen bir uzantısı ile karakterize edilir.”

Kalıntıların azı dişleri, diş şekli ve çene kemiği analiz edilerek, A. gracilis’in yaklaşık ağırlığı ve beslenme şekli belirlenebildi. Sonuçlar, bu canlının ortalama 23 kg (vaşak gibi) ağırlığında olduğunu ve kemik yerine yalnızca et yiyen bir hiper-etobur olduğunu ortaya çıkardı. Potansiyel avı, keseli hayvanlar, dikenli sıçanlar, kirpiler, çeşitli boyutlarda kemirgenler ve hatta bölgede çok bol miktarda bulunan primatlar gibi küçük memelileri içeriyordu.

Suarez, “Gelecekteki bir çalışmada, omurganın çeşitli bölümleri, kaburgalar, kalça, kürek kemikleri ve bacak kemikleri dahil olmak üzere vücudundaki diğer tüm kemikleri ele alacağız. Bu, onun nasıl hareket ettiğini, boynunun başını tuttuğu pozisyonu, koşucu olup olmadığını, tırmanıp tırmanamadığını, birçok keseli hayvanın beslenirken yaptığı gibi elleri nesneleri kolayca mı tutuyor, yoksa bir köpek ya da kedi için olduğu gibi biraz daha zor mu tutuyor gibi soruların cevaplarını keşfetmemize olanak tanıyacak.” diyor.

A. gracilis’in yeni fosili kıtadaki muhteşem yerlerde ortaya çıkarılan diğer şaşırtıcı buluntularla birlikte, Villavieja belediyesine (Kolombiya’nın Huila bölgesi) bağlı La Victoria kasabasındaki La Tatacoa Doğa Tarihi Müzesi’nde muhafaza ediliyor.

La Tatacoa Çölü’nün fosil bulunan bölgelerinden birinde mevcut manzara. C: Catalina Suarez.

Çalışmanın ortak yazarı Dr. Edwin Cadena, “Bu araştırmada tanımladığımız A. gracilis fosil örneği, mükemmel korunması, üç boyutlu olması ve Güney Amerika’nın kuzeyindeki ormanlarda yaklaşık 13 milyon yıl önce dolaşan bu yırtıcı keseli hayvanın paleobiyolojik yönlerinin anlaşılması açısından taşıdığı önem nedeniyle ikonik bir fosil.” diyor.

“Bu bulguyla, kıtanın bu bölümünün evrimsel tarihini ve paleobiyolojik çeşitliliğini anlamamıza yardımcı olacak yeni keşifler yapabilmek için Neotropiklerdeki paleontolojik bilimsel aktiviteyi desteklemeye devam etmenin önemini gösteriyoruz.”

Smithsonian Tropical Research Institute. 12 Ekim 2023.

Makale: Suarez, C., Forasiepi, A. M., Babot, M. J., Shinmura, T., Luque, J., Vanegas, R. D., … & Goin, F. J. (2023).

Bu yazı hakkında yorum bulunamamıştır. İlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >