Bulgular, on yýlý aþkýn bir süredir devam eden arkeolojik araþtýrmalarýn sonucu olarak ortaya çýktý. C: Gabor Thomas

Kent’te bir manastýr olan Lyminge, Büyük Alfred’in zaferiyle sonuçlanan uzun süredir devam eden Viking saldýrýlarýnýn ön saflarýnda yer alýyordu.

Reading Üniversitesi arkeologlarý, manastýrýn tekrarlanan saldýrýlara uðradýðýný ancak Kent’in dini ve laik yöneticileri tarafýndan uygulamaya konulan etkili savunma stratejileri sayesinde neredeyse bir yüzyýl boyunca çökmeye direndiðini söylüyor.

Yeni kanýtlar, Reading Üniversitesi’nden Dr. Gabor Thomas tarafýndan arkeolojik ve tarihi kanýtlarýn ayrýntýlý bir þekilde incelenmesiyle ortaya çýktý.

Dr. Thomas, “Acýmasýz Viking akýncýlarýnýn çaresiz keþiþleri ve rahibeleri katlettiði imajý yazýlý kayýtlara dayanýyor, ancak kanýtlarýn yeniden incelenmesi, manastýrlarýn beklediðimizden daha fazla dirençli olduðunu gösteriyor.” diyor.

8. yüzyýlýn sonlarýnda ve 9. yüzyýlýn baþlarýnda Viking baskýnlarýnýn tüm yükünü taþýyan Kent’in bir bölgesinde yer almasýna raðmen, kanýtlar Lyminge’deki manastýr topluluðunun bu saldýrýlardan sað kurtulmanýn yaný sýra tarihçilerin önceden düþündüðünden daha bütün bir þekilde durduðunu gösteriyor.

 

Viking saldýrýlarý, Life of St. Edmund’da tasvir edilmiþ. Morgan Library

2007-2015 ve 2019 yýllarýndaki arkeolojik kazýlar sýrasýnda arkeologlar, manastýrýn ana unsurlarýný ortaya çýkardýlar. Bunlar arasýnda, manastýr üyelerinin ve bakmakla yükümlü olduklarý kiþilerin günlük yaþamlarýný sürdürdükleri geniþ bir ahþap bina ve diðer yapýlarla çevrili taþ þapel de vardý.

Çöp olarak atýlan hayvan kemiklerinin radyokarbon tarihlemesi, bu iskanýn manastýrýn 7. yüzyýlýn ikinci yarýsýnda, yani kuruluþundan sonra yaklaþýk iki yüzyýl boyunca devam ettiðini gösteriyor.

Yakýndaki Canterbury Katedrali’nde tutulan tarihi kayýtlar, MS 804’teki bir baskýndan sonra, Lyminge’deki manastýr topluluðuna, eski bir Roma kasabasý ve Anglo-Sakson Kent’in idari ve dini baþkenti olan, duvarlarla çevrili Canterbury sýðýnaðýnýn görece güvenliði içinde sýðýnma hakký verildiðini gösteriyor.

Ancak Dr. Thomas’ýn kazýsýndan elde edilen kanýtlar, keþiþlerin sadece Lyminge’deki yerleþimlerini yeniden kurmak için geri dönmediðini, ayný zamanda 9. yüzyýlda birkaç on yýl boyunca yaþamaya ve inþa etmeye devam ettiðini gösteriyor. Alanda keþfedilen gümüþ sikkeler gibi tarihlenebilir eserler, Dr. Thomas’a manastýr topluluðunun yeniden kurulmasý hakkýnda bir fikir verdi.

Dr. Thomas, “Bu araþtýrma, bu sýkýntýlý zamanlarda manastýrlarýn deneyimlerinin daha karmaþýk bir resmini ortaya çýkarýyor. MS 793’te Lindisfarne adasýndaki manastýra yapýlan ikonik Viking baskýný gibi kayýtlý tarihsel olaylara dayanan popüler Viking baskýn anlatýmlarýnda tasvir edilen ‘kolay hedef’ imajýndan daha dirençliydiler.” diyor.

“Bununla birlikte, manastýrýn dayanýklýlýðý daha sonra kýrýlma noktasýnýn ötesine geçti.”

“9. yüzyýlýn sonunda, Anglo-Sakson kralý Büyük Alfred, iþgalci Viking ordularýyla geniþ çaplý bir çatýþmaya girdiðinde, manastýrýn bulunduðu yer tamamen terk edilmiþ gibi görünüyor.”

“Bu, büyük olasýlýkla 880’ler ve 890’larda güneydoðu Kent’te aktif olduðu bilinen Viking ordularýnýn uzun vadeli baskýsýndan kaynaklanýyordu.”

“Yerleþik yaþam ancak sonunda 10. yüzyýlda Lyminge’de yeniden canlandý, ancak daha önce manastýra ait olan topraklarý satýn almýþ olan Canterbury Baþpiskoposlarýnýn yetkisi altýnda.”

En son araþtýrma makalesi, Dr. Thomas tarafýndan yönetilen, Lyminge’de on yýlý aþkýn bir süredir devam eden arkeolojik araþtýrmalarýn sonuçlarýna dayanýyor.

University of Reading. 30 Ocak 2023.

Makale: Thomas Gabor. (2023).

 

Bu yazý hakkýnda yorum bulunamamýþtýr. Ýlk yorumu siz ekleyebilirsiniz >